Ja, deze is leuk. En spannend. En ik wil net iets meer dan het verhaal me geeft. Niet alleen in het aantal bladzijdes dat Dertiendagh lang is, maar ook op het gebied van verhaal wil ik ietsje meer. Er gebeurt van alles in Dertiendagh. Een groepje middelbare scholieren gaat opzoek naar bunkers in de Haagse duinen en vinden meer dan ze zochten. Erik, de protagonist, heeft het idee opgevat om op schattenjacht te gaan in Tweede Wereldoorlogbunkers. Erik sleept een aantal vrienden mee en hij stuit daarbij eerst op een reeds ontdekte bunker. Daar vindt hij een ring met vermeende nazisymbolen erop. Later ontdekken de scholieren een veel grotere bunker… Waar afbeeldingen van de Germaanse oppergod Woutan rijkelijk aanwezig zijn, tal van mysterieuze kamers en zijgangen zijn, bizarre machines staan en waar zelfs nog mensen in ronddwalen. De vreemde zaken stapelen zich gaande de 220 pagina's op. Dat gaat nog best vlot ook. Schrijvers Maria Postema en Maarten Bruns weten behoorlijk wat informatie in Dertiendagh te verwerken. Ik las dat allemaal braaf en vlot door, maar rond pagina 170 bekroop me toch het gevoel dat er veel losse eindjes liggen. Lukt het wel om dat in 40 pagina's bevredigend af te ronden? Het verhaal is spannend. Het boek bedient zich namelijk van een vertelstijl die mij erg goed ligt. Net als bij een roman van Dan Simmons begint alles heel erg onschuldig en worden er gestaag stukjes van een geheim blootgegeven. Net genoeg 'kruimeltjes' om mij vast te houden in de pagina's, maar nooit teveel om het grote enigma al te duidelijk te maken. Postema en Bruns doen het mysterie pas op het allerlaatst uit de doeken, tegen die tijd vond ik de ontknoping logisch. Als ik echter de eerste paar pagina's en de conclusie naast elkaar leg, dan blijkt dat de auteurs in de loop van het verhaal mij als lezer behoorlijk wat op de mouw spelden. Zou ik de gebeurtenissen voor iemand anders opsommen, zou het zelfs mij als onzin in de oren klinken. Toch slaagt Dertiendagh erin om het zo filmisch te vertellen dat ik geen probleem heb met duidelijk onmogelijke zaken. Dat is best knap. De auteurs hebben 'suspension of disbelief' goed in de vingers. Het verhaal is verder goed aangedikt met een stevige dosis mythologie. De Germaanse 'Wilde Jacht' is een belangrijk thema, Wuotan en zijn dierlijke gezellen worden beschreven en, knap, het besef dat de natuurgodsdiensten heel anders zijn dan de geassimileerde versies die het Christendom er uiteindelijk van gemaakt heeft. Er valt dus nog iets te leren in de pagina's van Dertiendagh, voor zover mijn kennis van deze onderwerpen gaat (en dat is niet bijster ver), lijkt de informatie te kloppen. Een ander element in het boek waar ik plezier in had was de eerste tocht van Erik en zijn consorten door de grote bunker. De karakters navigeren van kamer naar kamer en lossen samen puzzels op om door de volgende deur heen te komen. Het las bijna alsof ik een Legend of Zelda-spel aan het spelen was. Iedere kamer is een puzzel. In iedere kamer vind je een nieuwe uitdaging. In het midden van de kerker (in dit geval een bunker) vind je de eindbaas. Dat stramien uit Zelda-games is in Dertiendagh letterlijk aanwezig. Het is voor mij onmogelijk om Lord of the Rings te negeren terwijl ik Dertiendagh las. Erik vind een ring en zijn obsessie ermee, het huis niet zonder ring verlaten en het constant om zijn vinger schuiven van de ring, roepen beelden van Gollem op. Vanwege de mix van mythologie en games voelt Dertiendagh voor mij als een leuk, modern jeugdboek. Als volwassene had ik er plezier in en wilde ik dolgraag weten wat er komen ging en ik kan me zeker voorstellen dat jongeren er net zo over denken. Wat mij stak, echter, was het abrupte einde. Ik had nog wel een kleine vijf pagina's naar buiten begeleid willen worden. Het voelt alsof de vertellers besloten hadden dat het verhaal wel klaar was en laten wat losse eindjes liggen. De zaken rond het persoonlijke leven van Erik worden niet meer opgepakt. Ik mis dat staartje en dat vind ik jammer.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Details
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. ArchievenCategorieën |